ကၽြန္ေတာ့နာမည္ ေအးေမာင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က (ရွမ္းျပည္နယ္) ေဆာင္ဖိုးရြာကပါ။ ကၽြန္ေတာ့မွာ အကိုတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔နာမည္က.. ခြန္ဆန္းဦး ေလ.. သူက ခု ရြာမွာမရွိဘူး.. ၿမိဳ႕မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ေနတာေလ... ေက်ာင္းပိတ္ရက္က်မွျပန္လာရတာ...
ခုလဲ ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆိုတာၾကီးကို သြားရေတာ့မွာဗ်.... ေက်ာင္းသြားတက္ရမွာေလ..
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္မသြားခ်င္ပါဘူး..အေမနဲ႔မခြဲႏိုင္ဘူးေလ.... သူမ်ားအိမ္မွာေနၿပီး တက္ရတာဗ်...... သူတို႔ခိုင္းတာ အကုန္လုပ္ရတာေလ… ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ဗ်….
ခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပအို၀္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကိုေရာက္ေနပီ ဦးေလးလိုက္ပို႔တာေပါ့.. ရြယ္တူ ေကာင္ေလးေတြ၊ ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားၾကီးပဲ .... ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္... အဟီး...အိမ္ေတာင္မျပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး....... စားစရာေတြလဲ အမ်ားၾကီးစားရတယ္.. ရြာမွာဆို မျမင္ဘူးတာေတြေကာ... စံုေနတာပဲ....
ကၽြန္ေတာ္တိ႔ုက လာေခၚမယ့္သူကို ေစာင့္ေနရတာ... ေက်ာင္းထားေပးမဲ့သူေတြေပါ့... တစ္ခ်ိဳ႕ေကာင္မေလးေတြ ၊ ေကာင္ေလးေတြ လိုက္လိုက္သြားၾကတာ.. ခုဆို လူေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္နည္းေနပီ....
တစ္ေန႔....... ေဒၚေဒၚႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္.. အိတ္ၾကီးေတြလြယ္ထားတာ.. ကၽြန္ေတာ့ကို လိုက္မလားလို႔ေမးတယ္... ကၽြန္ေတာ္လဲ ေခါင္းညွိတ္ျပလိုက္တယ္... သူတို႔က ၾကင္နာတတ္မဲ့ပံုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ေလ.....
ရြာကတည္းက အေမေပးလိုက္တဲ့ မုန္႔ဖိုး 5000 ကၽြန္ေတာ့ဆီမွာပါလာခဲ့တာေပါ့...ကၽြန္ေတာ့ အ၀တ္အစားထည့္ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ေလးကိုလြယ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လိုက္လာခဲ့တယ္ေလ....
ကားစီးရတာ အေ၀းၾကီးဗ်......ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းေတြကို မူးလိုက္တာဗ်ာ.....အိပ္ကိုေပ်ာ္ေကာ.
“ေအးေမာင္...ေအးေမာင္.. ထထ ေရာက္ၿပီ။ ”
ေဒၚေဒၚတစ္ေယာက္က ႏႈိးမွပဲကၽြန္ေတာ္ႏိုးလာခဲ့တယ္...
“ဘဘ … ဒီမွာ ေခၚလာခဲ့ၿပီ… ”
ကၽြန္ေတာ္ ဘဘ ဆုိတာႀကီးကို ၾကည့္လိုက္မိတယ္…..
“ သားေလး လာဦး.. ဘဘအနားလာ…. “ ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကိုေခၚေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသြားရဲဘူးဗ်…
အဲ့ဒါနဲ႔…… လာေခၚတဲ့ထဲက ေဒၚေဒၚတစ္ေယာက္က….
“ေအးေမာင္ သား… သြားလိုက္ေလ… ဘဘေခၚေနတာကို…““ ကၽြန္ေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ အနားတိုးသြားလို္က္တယ္…….. ကၽြန္ေတာ္ ဒီအိမ္မွာ ေနရမယ္တဲ့………
ခု ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တာ 3 ရက္ရွိေနၿပီေလ…. ေနသားေတာ့ နဲနဲက်လာပါပီ… ဘဘကုိေတာ့ေၾကာက္ရတယ္…
ကၽြန္ေတာ့ကိုလာေခၚတဲ့ ေဒၚေဒၚတို႔နာမည္က … ေဒၚေဒၚ မသူဇာ. ေဒၚေဒၚ မ၀တ္ရည္တဲ့… သူတို႔က ကြန္ပူတာ ဆရာမေတြတဲ့…. ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ နားမလည္ပါဘူးဗ်ာ…..
ကၽြန္ေတာ္က 5 တန္းတက္ရမွာဗ်…. ဒါေပမယ့္ စာမလိုက္ႏိုင္လုိ႔ဆိုၿပီး… ခု ကၽြန္ေတာ္… 3 တန္းျပန္ဆင္းရတယ္… 3 တန္းကေနမွ. 1 တန္း…. အဲ့လိုနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ခု သူငယ္တန္းတက္ေနရတယ္…..
ေဒၚေဒၚတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းစာေတြအျပင္ ကြန္ပူတာ ဆိုတာကိုလညး္ သင္ေပးၾကတယ္…
ကၽြန္ေတာ္က ေဒၚေဒၚမသူဇာကို နဲနဲေၾကာက္တယ္ဗ်… သူက ေအာ္တယ္….. ကၽြန္ေတာ္စာမလုပ္ရင္..
ကၽြန္ေတ့ာကို အက်ီေတြလဲ၀ယ္ေပးတယ္… မုန္႔ေတြလဲအမ်ားႀကီးေကၽြးတယ္…
တစ္ေန႔ဦးေလး… ေရာက္လာတယ္.. ….
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ…… ဦးေလးက ေျပာတယ္… မင္းကံေကာင္းတယ္တဲ့… လိမ္လိမ္မာမာေနတဲ့…. သူမ်ားေတြဆို ခိိုင္းတဲ့အလုပ္ေတြပါလုပ္ၾကရတာတဲ့…
ကၽြန္ေတာ့အတြက္ အက်ီရယ္… ေဘာင္းဘီရယ္… ၀ယ္ေပးသြားတယ္….
ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့တစ္အိမ္ေက်ာ္မွာ ကၽြန္ေတာ့လို ပအို၀့္တစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရတယ္.. သူက ဆီဆိုင္ဘက္ကေပါ့…… သူကေတာ့ 5 တန္္းေလ… သူကစာေတာ္တယ္…. ေက်ာင္းေတာ့တူတယ္…. သူလဲကၽြန္ေတာ့လိုပဲ ဘုနး္ၾကီးေက်ာင္းကေနမွ လိုက္လာရတာ…….ဘ၀တူေတြဆိုပါေတာ့..
ကၽြန္ေတာ္ခု စာႀကိဳးစားေနပါတယ္… ေက်ာင္းပိတ္ရင္ ရြာကိုျပန္ခ်င္တယ္.. အေမ႔ကိုေတြ႔ခ်င္တယ္… အကိုလဲကၽြန္ေတာ့္လို ေက်ာင္းတက္ေနတာ သူ႔ကိုလဲ သတိ၇တယ္ေလ… သူကေကာ… အလုပ္ေတြလုပ္ေနရလား.. ကၽြန္ေတာ့လုိ ကြန္ပူတာကိုေရာ လုပ္ရလား… ဘဘေသာက္တဲ့ ေကြကာအုပ္ကို ေန႔တိုင္းေသာက္ရလား… ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္လို္က္တာ……
ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ ကြန္ပူတာ ျပပြဲကိုလိ္ုက္သြားရတယ္ ( တပ္မေတာ္ခန္းမတဲ့ ) … ေဒၚေဒၚ ေခၚသြားတာ…. ေခါင္းေတြကို မူးေနတာပဲ……. ပစၥည္းေတြမွအစံုပဲ…. အေမတို႔ကို ျပခ်င္လိုက္တာ…
ကၽြန္ေတာ္ 10 တန္းထိ ဒီအိမ္မွာေနခြင့္ရပါ့မလားေနာ္…. ကၽြန္ေတာ့ ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ… ရြာမွာမရွိတဲ့ဟာေတြ ဒီမွာအကုန္ျမင္ရတယ္… ေျခေထာက္လဲ မညစ္ပတ္ဘူး.. လူလဲသန္႔တယ္……
ကၽြန္ေတာ့ကိုလူတိုင္းခ်စ္ၾကတယ္…. သူတုိ႔က ခ်စ္တတ္တာျဖစ္မယ္…. ကၽြန္ေတာ္လိမ္းတဲ့ သနပ္ခါးက ( ေတာင္ႀကီးေမာက္မယ္) တဲ့ အေကာင္းစားဆိုပဲ……… ရြာမွာဆို လိမ္းပါဘူး… ရွိမွမရွိတာ..
ကၽြန္ေတာ့အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ….. ကၽြန္ေတာ္ အားလံုးကို ေက်းဇူးလဲတင္တယ္..ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္…. ကၽြန္ေတာ့က ပအို၀့္အစစ္ေလးပါဗ်ာ…. ကၽြန္ေတာ့ကို ခုလိုေက်ာင္းထားေပးတဲ့ ဘဘတို႔၊ ေဒၚေဒၚတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တသက္လံုးမေမ့ဘူးဗ်ာ…
(မည္သည့္အရာမွ် လႊဲေျပာင္းထားျခင္းမရွိပါ..)
Friday, September 2, 2011
ပအို၀့္ေလး ေအးေမာင္ (ခြန္ေအးေမာင္)
0 comments:
Post a Comment